Polska
Rejestracja i pozwolenie na pobyt
- Obywatele UE/EOG/Szwajcarii wjeżdżają do Polski na podstawie ważnego dokumentu podróży lub innego ważnego dokumentu tożsamości potwierdzającego obywatelstwo. Członkowie rodziny obywateli UE/EOG/Szwajcarii, niebędący obywatelami tych państw, wjeżdżają do Polski na podstawie ważnego dokumentu podróży i wizy, jeżeli jest wymagana.
- Obywatel UE/EOG/Szwajcarii oraz członek jego rodziny, niebędący obywatelem tych państw, są zobowiązani zameldować się w miejscu pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad 3 miesiące najpóźniej w 30 dniu, licząc od dnia przybycia do tego miejsca. Zameldowanie w lokalu służy wyłącznie celom ewidencyjnym i ma na celu potwierdzenie faktu pobytu w tym lokalu. W sprawie wykonania obowiązku meldunkowego należy zgłosić się do właściwego organu gminy (wójt, burmistrz, prezydent miasta.
- Jeżeli pobyt obywatela UE/EOG/Szwajcarii w Polsce jest dłuższy niż 3 miesiące, jest on obowiązany zarejestrować swój pobyt, a członek jego rodziny, niebędący obywatelem UE/EOG/Szwajcarii, jest obowiązany uzyskać kartę pobytu członka rodziny obywatela UE, którą wydaje się na okres 5 lat. W przypadku, gdy zamierzony okres pobytu obywatela UE na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do którego członek rodziny dołącza lub z którym przebywa, jest krótszy niż 5 lat - dokument ten jest ważny przez zamierzony okres pobytu obywatela UE. Wnioski składa się osobiście do wojewody właściwego ze względu na miejsce pobytu obywatela UE, nie później niż w następnym dniu, po upływie 3 miesiąca od dnia wjazdu. Obywatelowi UE/EOG/Szwajcarii wojewoda wydaje zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu. Wydanie zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE oraz karty pobytu członka rodziny obywatela UE jest bezpłatne.
- Po upływie 5 lat nieprzerwanego pobytu na terytorium Polski obywatel UE/EOG/Szwajcarii nabywa prawo stałego pobytu. Członek jego rodziny – nabywa prawo stałego pobytu po upływie 5 lat nieprzerwanego pobytu na terytorium Polski wraz z obywatelem UE/EOG/Szwajcarii. Obywatelowi UE/EOG/Szwajcarii, który nabył prawo stałego pobytu, wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu wydaje, na jego wniosek złożony osobiście, dokument potwierdzający prawo stałego pobytu. Członek rodziny obywatela UE/EOG/Szwajcarii, niebędący obywatelem tych państw, ma obowiązek wystąpić do wojewody z wnioskiem złożonym osobiście, o wydanie karty stałego pobytu członka rodziny obywatela UE przed upływem terminu ważności posiadanej karty pobytu. Wydanie dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu oraz karty stałego pobytu członka rodziny obywatela UE jest bezpłatne.
Rodzaje zatrudnienia
Umowa o pracę może być zawarta z osobą, która ukończyła 18 lat. Mogą być także zatrudniane osoby w wieku 16 - 18 lat (młodociani).
Podstawową formą zatrudnienia jest umowa o pracę, która może być zawarta na czas nieokreślony, na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy. Każda z tych umów może być poprzedzona umową o pracę na okres próbny, nieprzekraczający 3 miesięcy. Najczęściej zawierane są w Polsce umowy o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy. Jednakże w ostatnim czasie coraz częściej są stosowane umowy o pracę na czas określony. Dopuszczalne jest zawarcie tylko dwóch umów między tymi samymi podmiotami, jeżeli przerwa między rozwiązaniem poprzedniej, a nawiązaniem kolejnej umowy o pracę nie przekroczyła miesiąca. Zawarcie kolejnej (trzeciej) umowy między tymi stronami jest równoznaczne w skutkach prawnych z zawarciem umowy na czas nieokreślony. Umowy zawierane na czas określony przy pracach sezonowych lub w celu zastąpienia pracownika nieobecnego w pracy, nie podlegają takim ograniczeniom.
Innymi występującymi rodzajami niestandardowych form zatrudnienia są :
praca w niepełnym wymiarze czasu pracy, która nie może powodować ustalenia warunków pracy i płacy w sposób mniej korzystny w stosunku do zatrudnienia dotyczącego takiego samego lub podobnego rodzaju pracy w pełnym wymiarze czasu pracy;
praca tymczasowa - pracownik jest zatrudniany na podstawie umowy o pracę przez agencję pracy tymczasowej wyłącznie w celu wykonywania pracy tymczasowej na rzecz i pod kierownictwem innego przedsiębiorcy, tzw. pracodawcy użytkownika; w ramach pracy tymczasowej mogą być wykonywane prace o charakterze sezonowym, okresowym, doraźnym lub których terminowe wykonanie przez pracowników zatrudnionych przez pracodawcę użytkownika nie byłoby możliwe, bądź prace wykonywane w ramach zastępstwa nieobecnego pracownika pracodawcy użytkownika;
telepraca czyli praca, która może być wykonywana regularnie poza zakładem pracy, z wykorzystaniem środków komunikacji elektronicznej w rozumieniu przepisów o świadczeniu usług drogą elektroniczną. Praca może mieć charakter telepracy od początku zatrudnienia pracownika, albo można ją wprowadzić dopiero w trakcie jego zatrudnienia. Obydwie te możliwości charakteryzuje dobrowolność podejmowania telepracy. Przepisy dotyczące telepracy zawierają gwarancje dla telepracownika związane z równym traktowaniem w zatrudnieniu oraz zakazem dyskryminacji z powodu podjęcia pracy w formie telepracy, czy odmowy podjęcia takiej pracy.
Źródło: https://ec.europa.eu/eures/main.jsp?catId=8118&acro=living&lang=pl&parentId=7758&countryId=PL&living=
Źródło: https://ec.europa.eu/eures/main.jsp?catId=8250&acro=living&lang=pl&parentId=7791&countryId=PL&living=