Austria

Rejestracja i pozwolenie na pobyt



Rodzaje umów o pracę
Umowę o pracę można zawrzeć: na okres próbny (zazwyczaj 1 miesiąc), na czas określony lub na czas nieokreślony. Prawo pracy wyróżnia: umowy o pracę (zawierane między pracownikiem i pracodawcą), umowy między usługodawcą i usługobiorcą (tzw. umowa zlecenie) i umowy dla przedstawicieli „wolnych” zawodów tzw. umowę o dzieło. W Austrii tak samo jak w Polsce, umowa na czas określony zawarta po raz trzeci , staje się automatycznie umową na czas nieokreślony. Z umową o pracę mamy do czynienia wtedy, gdy jedna strona zobowiązuje się świadczyć swoją pracę drugiej stronie. Dopuszcza się zawieranie umów o pracę w formie pisemnej, ustnej lub poprzez tzw. logiczne działanie, czyli np. rozpoczęcie wykonywania czynności za wynagrodzeniem. Poprzez zawarcie umowy pracownik nabywa prawa (np. do płatnego urlopu) i obowiązki (praca musi być wykonywana osobiście, podległość służbowa itp.). Jeśli umowa nie została zawarta w formie ustnej, to w momencie rozpoczęcia pracy pracodawca jest zobowiązany niezwłocznie do wręczenia pracownikowi spisanych na piśmie jego praw i obowiązków, okresu wykonywania pracy, wysokości zapłaty itd. Dokument ten nosi nazwę Dienstzettel (karta pracy). W umowie o pracę bądź alternatywnie w dokumencie Dienstzettel zapisane są wszystkie prawa i obowiązki pracobiorcy i pracodawcy. Dokumenty zawierają nazwę pracodawcy i adres, dane osobiste pracobiorcy, datę rozpoczęcia i zakończenia stosunku pracy okres próbny, okres wypowiedzenia, miejsce pracy, wynagrodzenie wraz z prawem do dodatkowego wynagrodzenia, czas pracy, prawo do urlopu oraz jego roczny wymiar, zakres obowiązków, określenie umowy zbiorowej, która ma zastosowanie. Pracownicy z Polski dla własnego bezpieczeństwa, powinni zawsze ubiegać się o sporządzenie pisemnej umowy. W razie jakichkolwiek problemów prawnych, dużo łatwiej będzie dochodzić swoich praw. Dodatkowo należy dopilnować, by tamtejszy pracodawca zarejestrował pracownika w rejonowej kasie chorych (Gebietskrankenkasse) Na dowód tego można wymagać od pracodawcy kopii. Rozwiązanie umowy może nastąpić w formie ustnej lub pisemnej bądź w innej formie tzw. konsekwentnego działania (np. ma to miejsce w przypadku rozpoczęcia pracy/ działalności za którą mamy z góry załączone wynagrodzenie. Wyjątek stanowią umowy dotyczące praktycznej nauki zawodu, które muszą być zawsze zawierane w formie pisemnej. Umowy bezterminowe można rozwiązać na mocy porozumienia stron (Einvernehmliche Auf- loesung) na podstawie oświadczenia z zachowaniem okresu wypowiedzenia (Kuendigung) a także za wypowiedzeniem natychmiastowym (vorzeitige Aufloesung) z powodu naruszenia podstawowych norm i zasad. Umowy zawierane między usługobiorcą a usługodawcą: zawierają podległość służbową w ograniczonym zakresie, przebieg pracy może być samodzielnie regulowany i zmieniany przez usługodawcę, środki niezbędne do wykonania pracy są w dyspozycji, a zapłata następuje po ustaniu czasu pracy a nie wykonaniu dzieła. Wobec wolnych usługodawców prawo pracy ma bardzo ograniczone zastosowanie, obowiązuje natomiast Kodeks Ogólnego Prawa Obywatelskiego. Bez wcześniejszego stosownego zapisu w umowie pomiędzy usługodawcą a zlecającym usługodawca nie korzysta np. z prawa otrzymywania wynagrodzenia zgodnie z układem zbiorowym, z prawa do urlopu, premii, odprawy oraz ochronnego okresu w sytuacji rozwiązywania umowy. W przypadku umów o dzieło przedmiotem których zasadniczo jest wykonanie pewnego dzieła za wynagrodzeniem, zastosowanie mają zapisy Kodeks Ogólnego Prawa Obywatelskiego. Przedstawiciele „wolnych” zawodów mogą działać w branżach, dla których nie są wymagane specjalne licencje i zezwolenia (np. autorzy, tłumacze, eksperci). Umowy przez nich zawierane nie zawierają podległości służbowej, praca nie musi być wykonywana osobiście, wykonawca może korzystać z biura i środków pracy zlecającego usługę. Zakończenie pracy, czyli wykonanie dzieła oznacza koniec umowy.

Źródło: http://www.eures.praca.gov.pl/zal/warunki_zycia/austria/Austria2.pdf